Հենրիկ Ազատյան

	Հենրիկ Ազատյան
Դրոշ	ՀՄԿԿ 1 (36) և միավորիչ համագումարների պատգամավոր Մյասնիկյանի տարածքային կազմակերպությունից
Կրթություն՝	Ստեփան Շահումյանի անվան թիվ 1 դպրոց, Երևանի պետական համալսարան և Մոսկվայի պետական համալսարան
Գիտական աստիճան՝	պատմական գիտությունների թեկնածու
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր	հունվարի 6, 1928
Ծննդավայր	Բերդավան, Ղազախի գավառ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանի օր	դեկտեմբերի 26, 2013 (85 տարեկան)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Հայր	Գևորգ Ազատյան
Պարգևներ

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ազատյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Հենրիկ Գևորգի Ազատյան (հունվարի 6, 1928, Բերդավան (նախկին անվանումը՝ Ղալաչա), Ղազախի գավառ, ԽՍՀՄ - դեկտեմբերի 26, 2013^[1]^[2]), հայ քաղաքական և պետական գործիչ։

Կենսագրություն

Հենրիկ Գևորգի Ազատյանը ծնվել է 1928 թվականին Հայկական ԽՍՀ Նոյեմբերյանի շրջանի Բերդավան գյուղում։ Հայրը՝ Գևորգ Ազատյան և մայրը՝ Վարդանուշ Տեր-Մելիքսեցյան։

1946 թվականին ավարտել է Երևանի թիվ 1 միջնակարգ դպրոցը, նույն թվականին ընդունվել է Երևանի պետական համալսարանի միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետը, որն ավարտել է 1951 թվականին։ Համալսարանն ավարտելուց հետո աշխատել է Երևանի 26 կոմիսարների կուսշրջկոմում՝ որպես հրահանգիչ։

1952-1953 թվականներին սովորել է Մոսկվայի Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանի մարքսիզմ-լենինիզմի, փիլիսոփայության և քաղաքատնտեսության դասախոսական կադրերի պատրաստման կուրսերում։

1953-1957 թվականներին աշխատել է Երևանի գյուղատնտեսական ինստիտուտի մարքսիզմ-լենինիզմի ամբիոնում՝ որպես ասիստենտ և հետո ավագ դասախոս։

1957 թվականից մինչև 1986 թվականն աշխատանքի է անցել Հայաստանի կոմկուսի կենտկոմի գիտության և ուսումնական հաստատությունների բաժնում՝ հրահանգիչ, սեկտորի վարիչ, բաժնի վարիչի տեղակալ։

1986-1991 թվականներին աշխատել է Արտասահմանից վերադարձող հայերի ընդունման և տեղավորման կոմիտեի նախագահ։

1991 թվականից աշխատել է Հայաստանի գիտությունների ակադեմիայի հասարակական գիտությունների տեղեկատվության կենտրոնում՝ որպես ավագ գիտաշխատող։

2001 թվականից աշխատում էր ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտում՝ որպես ավագ գիտաշխատող։

Երկու անգամ ընտրվել է ՀՄԿԿ 1 (36) և միավորիչ համագումարի պատգամավոր Մյասնիկյանի տարածքային կազմակերպությունից։

Պատմական գիտությունների թեկնածու^[3]։

Պարգևներ

Պարգևատրվել է Պատվո նշան շքանշանով, մեդալներով և պատվոգրերով։

Աշխատություններ

Հեղինակել է մի շարք գրքեր՝ «Դանուշ Շահվերդյան» (հայերեն), «Սուրեն Սպանդարյան» (ռուսերեն), «Բախտորոշ պայմանագրեր» (հայերեն, ռուսերեն և անգլերեն), «Հայերը միջազգային դիվանագիտական խաչմերուկներում» (հայերեն)^[4]^[5]։ «Երևանի Պետական Համալսարան» Միջազգային Հարաբերությունների Ֆակուլտետ 1945-1953 գրքի համահեղինակներից է։

Ծանոթագրություններ

↑ «Կյանքից հեռացել է Հենրիկ Ազատյանը».
↑ «Կյանքից հեռացել է Հենրիկ Ազատյանը aravot.am».
↑ Center, Armenian Information. «Գիտաշխատողի համեստ կենսագրությունն ու ընտանիքը (Photo)». Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 22-ին.
↑ «Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարանի գրադարան քարտարան, Ազատյան, Հենրիկ Գևորգի». koha.anau.am. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 22-ին.(չաշխատող հղում)
↑ Բախտորոշ պայմանագրեր, Հենրիկ Ազատյան

[1] «Կյանքից հեռացել է Հենրիկ Ազատյանը».

[2] «Կյանքից հեռացել է Հենրիկ Ազատյանը aravot.am».

[3] Center, Armenian Information. «Գիտաշխատողի համեստ կենսագրությունն ու ընտանիքը (Photo)». Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 22-ին.

[4] «Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարանի գրադարան քարտարան, Ազատյան, Հենրիկ Գևորգի». koha.anau.am. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 22-ին.(չաշխատող հղում)

[5] Բախտորոշ պայմանագրեր, Հենրիկ Ազատյան

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]